Άνω κάτω με τον Ιούλιο...

Πρέπει να ήμουν πολύ τυχερός γιατί το πρώτο βιβλίο του Ιούλιου Βερν που διάβασα ήταν σε μετάφραση του Νίκου Καζαντζάκη. Ο Καζαντζάκης υπήρχε στο πατρικό σύνθετο - τιμής ένεκεν λόγω της κρητικής μας καταγωγής και έτσι η γλώσσα του και η γραφή του ήταν πολύ οικεία - μαζί με έναν Ονειροκρίτη, έναν Οδηγό Καλής Συμπεριφοράς για Δεσποινίδες, χαρτόδετο και μισοδιαλυμένο κι ένα τόμο πανόδετο με συνταγές μαγειρικής, που πάντα η μητέρα μου τον συμβουλευόταν όταν έφτιαχνε λουκουμάδες.

Το "ΑΝΩ ΚΑΤΩ" από τις εκδόσεις Αστέρος σε μετάφραση του Νίκου Καζαντζάκη ήρθε τυλιγμένο σε πολύχρωμη συσκευασία - πολύχρωμο το ίδιο, όσον αφορά το εξώφυλλο - και έφερε τα πάνω κάτω στη σχέση μου με τα βιβλία. Καταρχήν ήταν το πρώτο εξωσχολικό βιβλίο που διάβασα και το κατάλαβα (μην περιμένετε να είχα καταλάβει τίποτε από την "Ασκητική" 8 χρονών). Ήταν πριν 31 χρόνια στα γενέθλια μου. Μόλις μάλιστα ανακάλυψα ότι ήταν το πρώτο μιας σειράς 50 βιβλίων, η συγκεκριμένη σειρά μου έγινε ψύχωση. Ανακοίνωσα σε γονείς, θείους, θείες, ξαδέρφια, ότι από εκεί και πέρα το μόνο αποδεκτό δώρο σε γενέθλια, γιορτές, εθνικές επετείους και έκτακτα γεγονότα, θα ήταν κάποιο από τα βιβλία της σειράς (λίστα δώρων από το 1974!).

Η σειρά περιελάμβανε 50 μυθιστορήματα που έδιναν και τον τίτλο του κάθε τόμου, αλλά τα περισσότερα ανακάλυψα ότι περιείχαν και κάποια νουβέλα ή διήγημα που δεν αναφερόταν στον τίτλο. Τα βιβλία ήταν δεμένα με σκληρό χαρτόνι, με έγχρωμο εξώφυλλο και ένα κάλυμμα ίδιο με το εξώφυλλο σε γυαλιστερό χαρτί. Κάποια από τα βιβλία ήταν σε μετάφραση Ν.Καζαντζάκη και άλλων μεταφραστών αλλά τα περισσότερα ήταν σε επίσης καταπληκτική μετάφραση του Πώλ Μενεστρέλ που πιθανόν είχε και την επιμέλεια της σειράς (θυμάμαι ακόμη τα περισσότερα εισαγωγικά του κείμενα ).

Και τι δεν έκανα για κάποιο από τα βιβλία αυτά. Ανταλλαγές βιβλίων με συμμαθητές μου που ανακάλυψα ότι τυχαία είχαν κάποιο βιβλίο από τη σειρά. Όλο το χαρτζιλίκι μου για πολύ καιρό το μάζευα για να μπορέσω να αγοράσω κάποιο από τα βιβλία της σειράς, με πρώτο στόχο να γεμίσω τα κενά ανάμεσα στα νούμερα. Αν είχα π.χ. το 25 και το 28, πρώτα φρόντιζα να αποκτήσω τα 26 και 27 .Για χάρη του φίλου μου του Ιούλιου, διέπραξα και την μοναδική απρέπεια (που πιστέψτε με δεν την έχω επαναλάβει ) να μην επιστρέψω ένα βιβλίο που δανείστηκα.

Φυσικά τα είχα διαβάσει όλα πολύ πριν μπορέσω να τα αγοράσω. Περνώντας ο καιρός εξασθένησε το ενδιαφέρον μου για τη σειρά αφού είχα ξεκινήσει να διαβάζω κι άλλους συγγραφείς και έτσι ποτέ δεν μπόρεσα να την συμπληρώσω. Έχω μόνο τα 36 από τα πενήντα. Δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα αυτή η σειρά ή αν συνεχίστηκε η έκδοση της από τον εκδοτικό οίκο, ίσως σε κάποια άλλη μορφή. Πάντως όταν βλέπω κάποιο από τα βιβλία της σε κάποιο παλαιοβιβλιοπωλείο, το πρώτο που σκέφτομαι είναι αν το έχω και ξέρω ποια βιβλία θα κάνω δώρο στα παιδιά μου για να ξεκινήσουν την προσωπική τους βιβλιοθήκη κάποια στιγμή. Θα είναι αυτά τα 36...από τα 50, που σας τα γράφω έτσι για την ιστορία και επειδή φέτος γιορτάζουμε τα 100 χρόνια μνήμης από το θάνατο του πολυαγαπημένου Ιούλιου Βέρν.

http://booksinfo.gr/

#ΙούλιοςΒερν