ΣΕΛΙΔΟΔΕΙΚΤΕΣ

Ιούλιος Βερν, «O ατσάλινος γίγαντας», μτφ. Λήδα Παλλαντίου, εκδόσεις Καλέντη, σελ. 564, Αθήνα 2002.

O Ιούλιος Βερν έκανε μία θεαματική όσο και αιφνιδιαστική επανάκαμψη την περασμένη δεκαετία με την έκδοση ενός άγνωστου έργου του («Το Παρίσι τον 20ό αιώνα», στα ελληνικά από την «Ωκεανίδα»), αλλά ποτέ δεν έπαψε να έχει κοινό. Είναι ένας από τους ελάχιστους κλασικούς συγγραφείς του 19ου αιώνα που διαβάζεται από χιλιάδες αναγνώστες. Ακόμη και σήμερα, τα βιβλία του (αναρίθμητα) δίνουν ευχαρίστηση. Και ανατυπώνονται. Στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία αραιή, αλλά σαφής, επανέκδοση των τίτλων του Βερν σε νέες μεταφράσεις. Οι εκδόσεις «Ζαχαρόπουλος» έχουν μεγάλη συλλογή τίτλων του Βερν, αλλά πρόσφατα εμφανίστηκαν και άλλοι: η «Ινδικτος», στην πολύ καλή λογοτεχνική σειρά της, με τις «Μαύρες Ινδίες», το «Μαράθι» με τη «Φωτιά στο Αρχιπέλαγος» και μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, οι εκδόσεις «Καλέντης» με τον «Ατσάλινο Γίγαντα» που το ενέταξαν στην επίσης πολύ αξιόλογη σειρά των Κλασικών.

Ο «Ατσάλινος Γίγαντας», που στα γαλλικά έχει τίτλο «Το Ατμοκίνητο Σπίτι», εκδόθηκε αρχικά το 1879-80 σε δύο τόμους. Στα ελληνικά είχε εκδοθεί παλιά με τον τίτλο «O Ατσάλινος Γίγας» (με την ποιητική καθαρεύουσα των πρώτων μεταφράσεων) μόνο σε διασκευή για παιδιά. H έκδοση του «Καλέντη» είναι η πρώτη πλήρης μετάφραση του πολύ πυκνού και διασκεδαστικού αυτού έργου.

Ο Βερν μας πηγαίνει στην αγγλοκρατούμενη Ινδία και μας γνωρίζει με μια ανδρική συντροφιά, Γάλλων, Αγγλων και Σκωτσέζων, που με τυχοδιωκτική διάθεση περιπλανώνται στην απέραντη χώρα. Οχημά τους, ένας ατμοκίνητος ελέφαντας, θαύμα μηχανικής και προηγμένης τεχνολογίας, που σαν Δούρειος Ιππος σε ράγες διασχίζει πόλεις, όρη και δάση. Αντίπαλον δέος ο φοβερός και τρομερός Νανά Σαχίμπ, που ζητάει εκδίκηση για την άδοξη εξέγερση των Σεπάι του 1857. Πράγματι άδοξη, γιατί ένα χρόνο αργότερα η Βικτωρία αποκτούσε το σκήπτρο των Ινδιών. Αλλά και ο συνταγματάρχης Μάνρο, ένας της συντροφιάς, ζητάει τη δική του εκδίκηση για τις σφαγές που διέπραξαν οι Ινδοί και τον χαμό της νεαρής γυναίκας του.

Ο Βερν είναι γνωστός για τη φαντασία και την αγάπη του στην τεχνολογία και την πρόοδο. Στον «Ατσάλινο Γίγαντα» μας δίνει έξοχες περιγραφές. O Βερν ήταν ιδιοφυής. Λάτρευε τη γεωγραφία. Περιγράφει τόσο ζωντανά την Ινδία και τις τεράστιες διαφορές της, τα δάση, τα δέντρα και κυρίως τα ζώα και τις συμπεριφορές τους, που η ανάγνωση του «Ατσάλινου Γίγαντα» είναι μία πύλη στην παλιά καλή απόλαυση της κλασικής λογοτεχνίας. Μακάρι, να κυκλοφορήσουν και άλλοι τίτλοι του Βερν με αυτήν τη φροντίδα. Γιατί, η μετάφραση της Λήδας Παλλαντίου είναι ένας άθλος. Εξοχα ελληνικά, αγάπη προς τον συγγραφέα, γλώσσα χωρίς αλαζονεία αλλά με ουσία, λεπτοκεντημένο, ρέον κείμενο που προσθέτει στην απόλαυση αυτού του τόσο ωραίου μυθιστορήματος.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ " ΑΡΧΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 13.07.2002

",

#ΙούλιοςΒερν