Ὁ Χειμῶνας εἶναι μία ἀπὸ τὶς τέσσερις ἐποχὲς τῆς εὔκρατης ζώνης, ἀνάμεσα στό φθινόπωρο καί τήν ἄνοιξη. Κατά τήν περίοδο αὐτή ὁ ήλιος βρίσκεται σέ χαμηλότερη θέση στόν οὐρανό σέ σχέση μέ τόν ὑπόλοιπο χρόνο, ἐπικρατοῦν χαμηλότερες θερμοκρασίες δημιουργώντας τήν  ψυχρότερη ἐποχὴ τοῦ ἔτους. 

Ἀστρονομικά, ξεκινᾶ μὲ τὸ χειμερινὸ ἡλιοστάσιο στὶς 21-22 Δεκεμβρίου στὸ Βόρειο Ἡμισφαίριο καὶ στὶς 21-22 Ἰουνίου στὸ Νότιο Ἡμισφαίριο). Τελειώνει κατὰ τὴν ἐαρινὴ ἰσημερία στὶς 20-21 Μαρτίου στὸ Βόρειο ἡμισφαίριο καὶ στὶς 22-23 Σεπτεμβρίου στὸ Νότιο.

Ὁ Χειμῶνας περιλαμβάνει τούς τμῆνες Δεκέμβριο, Ἰανουάριο, Φεβρουάριο γιὰ τὸ Βόρειο Ἡμισφαίριο καὶ Ιούνιο, Ιούλιο καὶ Αὔγουστο γιὰ τὸ Νότιο. οἱ ὁποῖοι  μετροῦνται συμβατικὰ ἀπό τήν μετεωρολογία καθώς ἡ ἀρχή καί τό τέλος τους δέν συμπίπτουν κάθε χρόνο μέ τήν ίδια ἡμερομηνία.

Μεταφορικά χρησιμοποιοῦμε αὐτή τήν ἐποχή γιά νά δείξουμε τήν θλίψη. τόν μαρασμό, τά γεράματα, τό τέλος μιᾶς περιόδου, τό σκοτάδι, την παγωνιά καί τόν θάνατο.