Γραμματική

Πὶ, τὸ γράμμα τῆς πνοῆς καὶ τοῦ ἀνέμου. Παράγεται ἀπὸ τὴν ἐκπνοὴ χαϊδεύοντας ἁπαλὰ τὰ χείλη μᾶς, γι' αὐτὸ καὶ ἀνήκει στὰ ΧΕΙΛΙΚΑ γράμματα καὶ εἶναι ΑΗΧΟ, ΨΙΛΟ, λεπτὸ δηλαδή, ἴσα ἴσα ποὺ ἀκούγεται καὶ  ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ, ἡ διάρκεια του εἶναι πολὺ μικρή.

 

Ὅταν θέλει νὰ γίνει πιὸ ἔντονο μετατρέπεται σὲ Βῆτα, ποὺ εἶναι ἐπίσης ΧΕΙΛΙΚΟ, ΗΧΗΡΟ, ΜΕΣΟ, μεσαῖο δηλαδή, δημιουργεῖται μὲ λίγο πιὸ παχιὰ ἐκπνοή, βγάζοντας λίγο περισσότερο ἀέρα ἀπὸ τὸ ΠΙ καὶ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΤΙΚΟ, καθὼς διαρκεῖ περισσότερο χρόνο.

 

Ὅταν θέλει νὰ γίνει πιὸ ἰσχυρὸ μετατρέπεται σὲ Φὶ, ποὺ εἶναι ἐπίσης ΧΕΙΛΙΚΟ, ΑΗΧΟ, ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΤΙΚΟ καὶ ΔΑΣΥ, δηλαδὴ παχύ, καθὼς σχηματίζεται μὲ μεγαλύτερη ποσότητα ἀέρα, σὰν νὰ φυσάμε ἢ ξεφυσᾶμε...

Καὶ τὰ τρία ΧΕΙΛΙΚΑ σύμφωνα προέρχονται ἀπὸ τὴν μίμηση τοῦ ἀνέμου.