Πελοπόννησος, Έλλης τόπος, 74ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών

Πελοπόννησος

Αρχιτεκτονική

Παραγωγή

Ιστορία

Φύση

Φυλλάδιο Πελοποννήσου

Αρχιτεκτονική

ΚΑΣΤΡΑ

Νιόκαστρο

Το κάστρο της Πύλου

Πάτρα

Το κάστρο της Πατρινέλας

Μπούρτζι

Το κάστρο του δήμιου του Παλαμηδίου

Νιόκαστρο

Το κάστρο της Πύλου

1/9

Τα καλύτερα σωζόμενα κάστρα της Πελοποννήσου

Το Κάστρο της Ωριάς στο Δημοτικό τραγούδι

Κάστρα

Σε πολλές περιοχές της Ελλάδος υπάρχουν φρούρια με τ' όνομα "Κάστρο της Ωριάς" ή της "Σουριάς, Βουργιάς, Μουριάς, Οβριάς, καθώς και με τελείως διαφορετικά ονόματα όπως της "Μαρούς" στην Καππαδοκία και του "Ήλ" τον Πόντο, που έπεσαν με προδοσία, όπως αναφέρει η παράδοση, παρά την αντίσταση της βασιλοπούλας, η οποία αυτοκτόνησε, μόλις οι Τούρκοι πήραν το Κάστρο.

Δημιουργήθηκε τον 9ο αιώνα. στη Μικρά Ασία, και αναφέρεται στην άλωση του Αμορίου το 838 μ.Χ. ύστερα από προδοσία.

Το θέμα του βασίζεται σε άλλο πρότυπο, που δημιουργήθηκε από μυθικά και ιστορικά στοιχεία, τα οποία είναι κοινά τόσο στη δημοτική ποίηση όσο και στους αρχαίους μύθους.
Το Βυζαντινό αυτό τραγούδι είναι γραμμένο στο ρυθμό του συρτού και το συναντάμε στην Κυνουρία Αρκαδίας. Ανήκει στην κατηγορία των παραλογών ή κατά άλλους στα ακριτικά τραγούδια. Με βάση καταγραφή του Σίμωνα Καρά, ανήκει στη συλλογή του Συλλόγου προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής.

Όλα τα κάστρα τα 'δα κι όλα τα 'δειρα

βρ' αμάν αμάν αμάν κι όλα τα 'δειρα
κι όλα τα 'δει- τα 'δειρα, Φραγκοπούλα και Pωμιά.
Σαν της Ωριάς το κάστρο, κάστρο δεν είδα
Φράγκα με τα ρεπαντιά
να 'χει ασημένιες πόρτες κι αργυρά κλειδιά,
Φραγκοπούλα και Pωμιά.
Tούρκοι το πολεμούσαν χρόνους δώδεκα,
χρόνους μήνες δεκατρείς, συ το νου μου τον κρατείς.

Mα 'νας κοντός Tουρκάκος και γενίτσαρος,
τουρκεμένος χριστιανός,
το μαξιλάρι εζώστη και γκαστρώθηκε,
στο κάστρο φανερώθηκε.
Στην πόρτα πάει και στέκει και παρακαλεί,
συ το νου μου τον κρατείς.
Aνοίξτε μου της δόλιας και της ορφανής,
Φραγκοπούλα μου να ζεις.
Γιατ' είμαι γκαστρωμένη και στο μήνα μου
που να 'χετε το κρίμα μου.
Kι ώσπου ν' ανοίξ' η πόρτα, χίλιοι εμπήκανε,
χίλιοι, χίλιοι εμπήκανε, το κάστρο το πατήσανε

Ένας περίπατος στην Παλιά Πάτρα μέσα απο Κάρτ ποστάλ και φωτογραφίες.

Τα κάστρα της Πελοποννήσου

ΦΑΡΟΙ

Φάροι

Οι πρώτοι φάροι σε όλον τον κόσμο έκαναν την εμφάνιση τους περίπου 2000 χρόνια πριν... Ηταν: o Κολοσσός της Ρόδου στην Ελλάδα και οΦάρος της Αλεξάνδρειας , στην Αίγυπτο, δύο από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.

Οι καλύτερα σωζόμενοι φάροι της Πελοποννήσου

Οι φάροι της Πελοποννήσου

Ακρωτήριο Ταίναρο

Ο φάρος δεσπόζει στο φημισμένο Κάβο Ματαπά όπως το λένε οι ναυτικοί, στο Ακρωτήριο Ταίναρο που βρίσκεται στην ακτή του μεσαίου «ποδιού» της Πελοποννήσου

Οι φάροι της Πελοποννήσου

1/7

Οι καλύτερα σωζόμενοι φάροι της Πελοποννήσου

Ενδυμασία

Ενδυμασία

Οι διαφορές της κάθε φορεσιάς είναι δηλωτικές: της γενιάς (αντιγράφοντας ή φορώντας τα ρούχα των προγόνων), της τάξης (γεωργοί, κτηνοτρόφοι, επαγγελματίες), της οικονομικής δύναμης (φλουριά στο στήθος, κοσμήματα, καδένες), της οικογενειακής κατάστασης (παιδί, σε ηλικία γάμου, παντρεμένη, χήρα), της ατομικής ιστορίας (χατζηλίκι, ταξίδι στο εξωτερικό, υπηρεσία στον στρατό, συγγενείς στα ξένα, πένθος). Όλα δηλώνονται με χαρακτηριστικά σύμβολα γνωστά σε όλους και υποχρεωτικά για τον καθένα.

Μανιάτικη Φορεσιά

Η παραδοσιακή φορεσιά της Μάνης ήταν: βελέσι, σε σκούρο μπλε χρώμα, πουκάμισο, μακρύ και κεντημένο στα άκρα, κοντογούνι (μπόρκα ή καμιγιόλα), ζώνη, τσεμπέρι ή τσεμπέρα, πολλές φορές κεφαλογιούρι από μέσα και από πάνω το τσεμπέρι, τσαρούχια και μπελερίνα.

Το χρώμα της τσεμπέρας ήταν ανάλογο της ηλικίας. Οι μικρότερες φορούσαν άσπρο ή κίτρινο ή ανοικτό καφέ που με την ηλικία σκούραινε και γινόταν μαύρο στα γεράματα. Στο βελέσι, στο κατωκόρμι, ήταν ραμμένη μία λωρίδα κατακόκκινη, πλάτους μιας πιθαμής, το μπουγάζι.

Οι άνδρες φορούσαν βράκα σε σκούρο μπλε, πουκάμισο άσπρο κεντημένο, κοντογούνι, ζωνάρι, φέσι ή μαντήλι μαύρο (τσεμπεράκι) και τσαρούχια από δέρμα γρουνιού. Όλα ήταν υφαντά, κεντημένα και φτιαγμένα από τους ίδιους.

Μανιάτικη Φορεσιά

1/4

Η παραδοσιακή φορεσιά της Μάνης και οι συμβολισμοί της.

Πύργος Ηλείας μέσα 19ου αιώνα

Αστική φορεσιά

Κόρινθος

Γιορτινή φορεσιά του 19ου αιώνα. Χαρακτηριστικά της το πουκάμισο και η μπόλια με πλούσια μεταξωτά κεντίδια και τα μακριά κρόσσια με φούντες στις άκρες.

Καλαμάτας

Από τις πιο κομψές και λεπτοδουλεμένες στολές που υπάρχουν στην Ελλάδα. Τα κυρίαρχα χρώματα των γιορτινών ενδυμασιών είναι το λευκό, το κόκκινο και το μαύρο, συνδυασμένα με κεντίδια πολύχρωμα και χρυσά κοσμήματα. Το εσωτερικό πουκάμισο με τα μακριά μανίκια ήταν διακοσμημένο με πλήθος εντυπωσιακών κεντημάτων. Στη Μεσσηνία στο κεφάλι οι γυναίκες έδεναν μαντήλια, και την Καλαμάτα ειδικά είχαν ιδιαίτερο πλάγιο τρόπο δεσίματος.

Πύργος Ηλείας μέσα 19ου αιώνα

Αστική φορεσιά

1/7

Παραδοσιακές φορεσιές της Πελοποννήσου

Ιστορία

Αξιοθέατα

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Αξιοθέατα της Πελοποννήσου

Ήρωες

Ηρακλής και Περσέας οι μεγαλύτεροι ήρωες της Πελοποννήσου.

Το όνομα του ημίθεου Ηρακλή, γιου του Δία και της Αλκμήνης, προέρχεται από το κύριο όνομα «Ήρα» και το ουσιαστικό «κλέος» (δόξα), και σημαίνει «δόξα τής Ήρας». Στην ίδια οικογένεια ανήκουν και τα ονόματα Ηρακλείδης (ο γιός, ο απόγονος τού Ηρακλή), Ηράκλειος (εκείνος που ανήκει στον Ηρακλή, που είναι τού Ηρακλή) και Ηράκλειτος (ο φημισμένος, ο ένδοξος όσο και η Ήρα).

Το όνομα του Περσέα προέρχεται από τον μέλλοντα «πέρσω» (θα εκπορθήσω) τού ρήματος «πέρθω» (εκπορθώ) και σημαίνει «αυτός που θα εκπορθήσει».

Οι μυθολογικοί ήρωες της Πελοποννήσου

ΗΡΩΕΣ

Φύση

ΣΠΗΛΑΙΑ

Σπήλαιο Κάψια Αρκαδία

Το σπήλαιο βρίσκεται σε απόσταση 1 χλμ. από τον οικισμό Κάψια, στο νοτιοδυτικό άκρο της πεδιάδας της Αρχαίας Μαντινείας. Αποτελεί τμήμα ενός συστήματος ενεργών και ανενεργών καταβοθρών. Μπροστά από την είσοδό του βρίσκονται τρεις καταβόθρες, τις οποίες περικλείει πέτρινο φράγμα ημικυκλικού σχήματος.